فرهنگ آپارتمانی

در تهران با برادر خود در خانه ای آپارتمانی زندگی میکنیم. مجتمع ما 10 واحدی است و بنابر شرایط معمول خانه های نوساز تهران، حدود 3 -4 واحد از مجتمع ما خالی است. خانه های آپارتمانی امروز را اگر تجربه کرده باشید میدانید اغلب مصالح به کار رفته و شرایط ساخت و طراحی به گونه ای است که به جز استحکام و زیبایی ظاهری، همه چیز در این ساختمان ها فدای قیمت شده است. یکی از موارد معمول هم مبحث عایق های صوتی است. خوشبختانه با وجود فناوری های نوین ساخت و مهندس های طراح، وضعیت انتقال صدا و حرارت از پنجره ها رو به بهبود است ولی انتقال صدا و اتلاف انرژی از در و دیوار و کف و سقف معضلی معمول و گاها پذیرفته شده است. در چنین شرایطی معضلی که آزاردهنده است، سبک زندگی و مهمانی هایی است که از فرهنگ و نگاه معمول اروپایی امریکایی وارد سبک زندگی شهری در تهران شده است. البته فقط قسمت های خوب و خوشحال کننده ش برای میزبان و مهمانان آمده و معضلات آلودگی صوتی اش برای بقیه همسایه ها چیزی است که گاهاً یا مجبورید تحمل کنید، یا به اسم احترام محل را نرک میکنید که نبینید چه خبره و در شرایطی که شما مستاجر باشید ممکن است بخاطر شرایطی که دارید بترسید و لذا از چیزی دم نزنید.

تهران شهر عجیبی است. مردمانی که در تهران زندگی میکنند خیلی متفاوتند و نمونه های بسیاری از غرب زدگی در این شهر میبینید که بخاطر عدم نظارت های قانونی باید یا آدم بده بشی، یا آدم مزاحمه، یا آدم ناراحته و یا هرچی.

کمتر فیلم و تلویزیون و چیزهای شیک ببینیم. واقعیت چیزی نیست که اغلب از رسانه ها میبینیم یا میشنویم و میخوانیم.