کمک فنر باش!

توی جاده - خصوصاً اگه با این خودروهای کم کیفیت وطنی در سفر بوده باشید - حتماً این مسئله رو لمس کردید که هرچی سبک تر سفر کنید در مواجهه با ناهمواری های راه و چاله چوله ها تکان کمتری خواهید خورد. البته بازم دارم از موضوع اصلی م دور میشم ولی بنظرم شاید این مسئله با پاسخ فوری شما مواجه بشه و بگید به ظرفیت سیستم تعلیق هم برمیگرده؛ که البته پاسخ منطقی درستیه.

اما مسئله اصلی فعلاً برام خود کمک فنره. کمک فنر یه ضربه گیر داره و یه فنر. که با هم دیگه اون نیروهای وارده در لحظه برخورد را میرا میکنند و به این روش شما با لرزش های کمتری در تماس خواهید بود. این مطلب رو من از سال دوم کارشناسی - وقتی با دینامیک و طراحی ماشین و ... آشنا شدم - برای اولین بار درک کردم و خب، این اواخر هم در مسابقه ای که برای رصد فناوری سیالات مگنتورئولوژیک برگزار شد باز هم لمس کردم.

از این چیزهای تکنولوژیک که دور بشیم، توی فکرهای ناآرام روزمره خیلی وقتهاست به کمک فنر بودن فکر کردم. همه ماها با مواردی در حین کار و زندگی و تعاملات برمیخوریم که اگه بخواهیم مثل این حرفهای توی فیلمها "مرد باید مثل فولاد باشه" یا "مثل سنگ سخت باش" باشیم فاتحه بقیه روزها و آنچه پیش رو داریم خونده ست. این موارد همش هم شوک مالی و بدهکاری و ورشکستگی و شکست عشقی و اینا نیست؛ قضیه کلی تر از این حرفهاست! دیروز میدیدم برای یه مورد الکی چطور دو نفر شروع به فحاشی کردند یا چطور بخاطر بوق زدن پشت چراغ؛ و اصلاً چرا بخاطر اینکه ظرف آب رو توی یخچال نزاشته و ... یه نفر بقیه روزش رو تباه میکنه.

البته یه کمک فنرهایی هم داریم که ضربه گیرش بیشتر از فنرش کار میکنه که اینطوری هم بده. ولی با فرض صحیح بودن صورت مسئله،بیا یه مقداری از بدی های این دنیا رو که میبینیم تو خودمون میرا کنیم و وقت مرگ با خودمون ببریم زیر خاک. البته مردم تا حد خیلی زیادی کمک فنرن وگرنه این دنیا الان ترکیده بود.

پ.ن: تونستم منظورمو درست بگم؟ K فنرتون رو بیشتر بپایین.