سین!

برخلاف چیزی که به دوره طلایی در خدمت یاد میشه و اغلب فکر میکنند که اعزام در اسفند ماه مساوی با کیف و حال و کم خدمتی و کم آموزشی و این جور جنگولک بازی ها، در ناجا هیچ تعطیلی وجود نداره. برای میان دوره و تعطیلات نوروزی هم بنابر استان محل اعزام (سابقاً جایی که دفترچه رو ازش فرستادید؛ جدیداً استان محل مراجعه به پلیس+10) نیروهای نیمه آموزش دیده رو با توجه به نیاز احتمالی استان هایی که هدف مسافران نوروزی هستند تقسیم میکنن. بعدش نیروهای تقسیم شده رو هم به دو بخش (نیمه اول مرخصی / نیمه دوم مرخصی) تقسیم می کنند و به این ترتیب یک عده برای میان دوره 8 تا 11 روزی میرن خونه (نوروز خانه هستند) و بعد از این مدت باید به یگان مربوطه برگردند و جای خودشان رو با رفیقشون عوض کنن تا اون بره خونه.

فردا قراره برگردم محل ماموریت. بماند که در زمان مراجعه به منزل حسابی سرما خورده بودم و وضعم داغون بود ولی چیزی که بیشتر اذیتم میکنه کلانتری محل ماموریت، افرادش (به جز رئیس فهمیده ش و یکی دو نفر نیروی تحصیل کرده و مودب کادری ش) ـه که واقعاً از نظر رفتار، گفتار و ادب مصداق کامل یک بیشعوری کاملن. با خودم قرار گذاشته بودم یه نامه برای رئیس کلانتری بنویسم و روزهای آخر تحویل بدم و برم ولی نشد. این چند روز درگیر بیحالی بودم. توی خانه پدری فضایی حاکمه که با تفکر متمرکز تعارض داره و شلوغی وجود داره که نمیشه ازش فاصله گرفت.

در هر صورت این 8 روز هم میگذره و بعدش احتمالاً برمیگردم اراک مستقیماً و آموزش رو تمام میکنم (انشالله) و خب این یک هفته رو باید بچسبم به جزوه های آموزشی که امتحان میان دوره رو بتونم پاس کنم. امیدوارم این 8 روز اتفاقات و جرایم سنگین رخ نده (حتی موتور کسی رو هم نگیرن که بلد نیستم یه موتورسیکلت رو پارک کنم!)

پ.ن: سایت رو بردند روی دامنه جدید. nanoreview.ir اسم خوبی داره. ولی مهمتر از اسم، فکر و عملکرد سایته و محتوا و برنامه ش. نباید فقط سایت بمونه. یه حرکتی در جهت اقتصاد مقاومتی باید بکنن.

پ.ن: تازه یه مقدار از دنیای فناوری دور شده بودم. ولی تا برگشتم... نمیدونم چمه!

پ.ن: کاش گفته بودم گوشی رو بخره بیاره از آلمان :-(

پ.ن: با این جوش گنده دردناک چیکار کنم خداااا

پ.ن: امسال سال تصمیمات بزرگه. سربازی انشالله بخیر بشه. برای تاهل هم باید تصمیم بگیرم. و کار؛ چیزی که الان واقعاً باید برم دنبالش. ایده م.